SłonieCzny Patrol to projekt dwóch koleżanek - studentki weterynarii Natalii Strokowskiej oraz absolwentki Wydziału Nauk o Zwierzętach SGGW Elżbiety Kawki.

Ciekawe świata i dzikiej przyrody oraz zachęcone licznymi sukcesami naukowymi postanowiłyśmy połączyć nasze siły we wspólnym projekcie i wyjechać do Afryki aby poznać bliżej naturę jej największych mieszkańców - słoni afrykańskich. Dzięki wiedzy i doświadczeniu z zakresu weterynarii, zootechniki i behawioru zwierząt mogłyśmy spędzić trzy tygodnie w Kenii przeybywając w organizacji Kenya Wildlife Service, gdzie pracowałyśmy jako wolontariuszki w Parku Narodowym Nairobi pomagając w ochronie zagrożonych gatunków zwierząt.

Każdego dnia odwiedzałyśmy Sierociniec i Ośrodek dla Słoni im. Davida Scheldricka, gdzie mogłyśmy prowadzić badania z zakresu behawioru sierot słoni w kontekście syndromu szoku pourazowego (PTSD) w wyniku utraty matki. W realizacji projektu pomogła nam również wygrana w ogólnopolskim konkursie “Stypendium z Wyboru" oraz II nagroda w konkursie “Studencki Projekt Roku" organizowanym przez SGGW. Wcześniejszy projekt dot. praktyk w Indiach został uhonorowany wyróżnieniem w ogólnopolskim plebiscycie Studenckiego Ruchu Naukowego (StRuNa), którego patronem honorowym jest minister Barbara Kudrycka.

Sierociniec przyjmuje z całej Kenii młode słonie osierocone w wyniku kłusownictwa lub konfliktów z rolnikami. Młode słonie pozostają w sierocińcu aż do ukończenia drugiego roku życia, czyli tyle, ile trwa ich karmienie mlekiem matki. Niemniej niektóre słonie ssą mleko nawet 4 lata, do czasu aż wyrzynające się ciosy nie zaczną przeszkadzać w karmieniu. Kiedy nauczą się samodzielnie odżywiać, przenosi się je 160 km na południowy wschód, do dwóch ośrodków w Parku Narodowym Tsavo. Tam zaś, każde w swoim tempie, wracają do życia na wolności, co zajmuje zazwyczaj 8-10 lat. Możliwość prowadzenia badań w Sierocińcu dla Słoni w Nairobi była nas olbrzymią szansą udziału w tak nowatorskim projekcie, nauką ponadgatunkowego porozumienia i możliwością poczynienia wnikliwych obserwacji zachowań słoni, co pomoże nam w przyszłej pracy z dzikimi zwierzętami nie tylko w rezerwatach Afryki, lecz także w polskich zoo.

SŁONIECZNY PATROL W NEPALU I INDIACH

Dzięki sukcesowi SłonieCznego Patrolu w Kenii dot. słoni afrykańskich postanowiłyśmy poznać bliżej ich azjatyckich krewnych i odwiedzić sierociniec dla słoni w Parku Narodowym Chitwan w Nepalu oraz słonie zamieszkujące tereny północnych Indii. W grudniu i styczniu 2012 planujemy wyprawę do Azji.

Od tysięcy lat słonie indyjskie żyją razem z ludźmi. W Indiach i Nepalu są używane jako siła pociągowa oraz środek transportu. Wiele z nich cierpi przez okrucieństwo ze strony człowieka. Osierocone i niechciane słonie trafiają do Sierocińca w miejscowości Chitwan w Nepalju, gdzie przechodzą rehabilitację, a wiele z nich znajduje schronienie do końca swoich dni. To właśnie tam chcemy udać się w celu kontynuowania naszych badań dotyczących behawioru i syndromu szoku urazowego (PTSD) u słoni. Słonie indyjskie są bardziej podatne na udomowienie od afrykańskich, dlatego aby w pełni zrealizować nasze badania, chcemy porównać różnice w zachowaniach słoni afrykańskich i indyjskich.

Pragniemy zgłębiać nasze badania nad behawiorem słoni aby w przyszłości czynnie zająć się ich ochroną w polskich i zagranicznych ogrodach zoologicznych oraz rezerwatach przyrody. Dzięki poznaniu ich zachowań w naturalnym środowisku oraz współpracy z ośrodkami rehabilitacyjnymi będziemy mogły polepszać nasze kwalifikacje z zakresu ich leczenia oraz opieki.

Więcej o wyprawach i innych projektach na blogu: vetnolimits.wordpress.com

Polub nas na Facebook'u: SłonieCzny Patrol