Warunki panujące zimą w pakistańskiej części Himalajów należą do jednych z najcięższych na Ziemi. Silne wiatry i trwające wiele dni śnieżyce sprawiają, że wspinaczka o tej porze roku, należy do największych wyzwań stających przed himalaistami. Są jednak ludzie, którzy je podejmują i zwyciężają.

W dniu 2 lutego 2011 Simone Moro, Denis Urubko i Cory Richards jako pierwsi wspinacze w historii zdobyli zimą mierzący 8025 m n.p.m. Gasherbrum II.
Sukces zapewnił im lekki i szybki styl wspinaczki oraz wykorzystanie pierwszej poprawy pogody do ataku szczytowego.
Jednak zarówno w czasie zakładania pierwszych obozów jak i zejścia z Gasherbrum II, wspinacze zmierzyć się musieli z silnym wiatrem, śnieżycami i niskimi temperaturami. Podczas pokonywania ostatniego odcinka pomiędzy obozem 1 a bazą Moro, Urubko i Richards zostali porwani przez lawinę schodzącą ze zboczy Gasherbrum V.

Co zatem popycha ludzi takich jak oni do podejmowania ryzyka? Jak tłumaczy Simone, wspinanie się zimą na mierzące 8000 metrów szczyty jest prawdziwą przygodą: "Bez innych ekspedycji wokoło i z kilkoma szansami na powodzenie, wspinaczka zimą jest sposobem na poznanie granic ludzkich możliwości. Próbując zdobyć zimą szczyty w Himalajach, a zwłaszcza w Karakorum, trzeba być gotowym nawet na 3 zimne i wietrzne miesiące. Trzeba znaleźć w sobie dużo siły i motywacji by oprzeć się pokusie ucieczki do domu."

Członkowie wyprawy przyznają, że zmagania z Gasherbrum II, warunkami panującymi na górze i świadomość zagrożeń pozwalają dowiedzieć się czegoś więcej o samym sobie. Chociaż wyczyn Moro, Urubko i Richardsa zapisał się w historii himalaizmu dla nich była to przede wszystkim okazja do sprawdzenia swoich możliwości.

Więcej informacji na temat wyprawy, zdjęcia i filmy znaleźć można na stronie www.thenorthfacejournal.com